Columns from our colleagues
As a consultancy and communications agency, there is no getting away from it: our colleagues like to write and talk about their expertise in columns and articles.
Jack Templeton - Youth Voting: Health
On June 9th, Belgium will hold regional, national, and EU elections, offering voters a wide array of choices at each level of government. Given the multitude of options, it can be challenging for voters to identify candidates who best reflect their beliefs and values. At Schuttelaar & Partners, we prioritise health as one of our central focus areas.
Along with our recent EU magazine, this article aims to help voters make informed choices by offering an insight into the manifestos of several European Groups in relation to health.
Felix Lengers - Sustainability Bites in 2024: podcasting
Podcasting is becoming increasingly popular, as it provides an engaging way to communicate messages and can be easily adapted to different formats. Whether it's for entertainment, education, or promotion, podcasting offers a unique and effective way to engage with audiences and share information.
In this article Felix, who is part of Schuttelaar & Partners' in-house podcast team together with Margaux and Jack, highlights some of the episodes that we published so far in Sustainability Bites.
Elka Hubenova - Food for thought: Where do we stand on food waste?
Food waste is an important element of the complex sustainability puzzle. It is an example of where environmental, economic, and social sustainability come together. Food is lost and wasted due to overproduction, spoilage, damage during transportation, rejected imperfect appearance, expiration, or being unconsumed. This leads to economic losses and has a significant impact on the environment, contributing to greenhouse gas emissions, deforestation, and water scarcity.
In light of recent publications and developments on the topic, this article looks at the efforts on European policy level and where we stand on achieving the SDG food waste targets.
Read the article by Elka
Jonge boeren zijn kostbaar in de transitie, zíj verdienen aandacht
Politici en boeren staan soms zó lijnrecht tegenover elkaar dat het amper nog tot een constructief gesprek komt. Daarom gingen GroenLinks-Kamerlid Laura Bromet en melkveehouder Amber Laan de afgelopen weken met elkaar in gesprek over stikstof en de landbouw van de toekomst.
Beste Laura, mijn laatste brief ontvang je vanuit Ierland. Ik ben op bezoek bij mijn zus, die hier al bijna twee jaar woont en werkt. Het past haar hier beter en de kroegen zijn een stuk gezelliger.
Jij schrijft dat je niet gelooft in een landbouwakkoord. Ik zie dat anders. De afgelopen periode was er behoorlijk wat onvrede. Onder boeren, maar ook onder ‘niet-boeren’, gekenmerkt door de aan de autospiegel geknoopte boerenzakdoek. Ook Remkes schreef in zijn rapport over de wanhoop die hij zag bij fatsoenlijke mensen. Door te dreigen met het intrekken van vergunningen vergroot je deze wanhoop alleen maar.
Wanhoop bij creatieve ondernemers, die vooruit willen, elke dag met passie in en met de natuur werken en binnen de maatschappelijke randvoorwaarden willen produceren. Afgelopen jaar deed ik een bodemcursus, samen met een stuk of veertig boeren uit de buurt. Van gangbare tot hobbyboer, het was een diverse club. Mijn drijfveer was meer inzicht krijgen in bodemprocessen en uitzoeken hoe we met bedrijfseigen mest aan de slag konden. Dat lukt niet binnen één jaar. Maar we hebben een stappenplan en met veel aandacht voor bodem, grasgroei en bemesting weet ik zeker dat het gaat lukken.
Ik voel een beetje wanhoop groeien
Veranderen is vaak niet leuk. Ik ben samen met veel boeren om mij heen fanatiek aan het experimenteren met nieuwe technieken, minder kunstmest en kruidenrijke graslanden om de impact op de omgeving te verkleinen. De ingrijpende veranderingen die de overheid op zeer korte termijn vraagt van de boerenbedrijven is taai. Maar als diezelfde overheid de schaarse stikstofruimte voor Schiphol en verbreding van de A27 opkoopt, dan voel ik een beetje de wanhoop groeien.
Gelukkig blijf ik oneindig veel kansen voor ons bedrijf zien. Het is nu niet perfect, en ik weet niet of het ooit perfect wordt. Met kleine stapjes wil ik mijn bedrijf inrichten op een manier die past bij mij als ondernemer, mijn omgeving (veengrond, weidevogelpolderlandschap) en de maatschappelijke wensen. Dat alles moet plaatsvinden binnen een context waarin het plezierig én renderend is om voedsel te produceren en het landschap te onderhouden.
Wij zijn de voedselproducenten van de toekomst
Voor mij betekent een landbouwakkoord het (terug)vinden van gemeenschappelijke grond, waarop alle betrokkenen hun strategie kunnen baseren. Jonge boeren zoals ik, hebben hier behoefte aan. Zonder een landbouwakkoord levert de polarisatie die we nu kennen in het landbouwdossier dusdanig veel weerstand op, dat we ook geen stappen vooruit zetten. Niet voor de natuur en ook niet voor de boeren.
Jonge boeren zijn het meest kostbaar in de transitie. De voedselproducenten van de toekomst. Daarom wil ik je in mijn laatste brief vragen of je expliciet aandacht wilt vragen voor de positie van jonge boeren en boerinnen, of jongeren van buiten de sector die in de landbouw aan de slag willen. Zij zijn essentieel voor ons voedsel en het landschap.
Ik vond de briefwisseling leuk en het lijkt mij een goed idee om binnenkort verder door te praten. Bij mij staat de koffie klaar!
Tot snel en groetjes uit het frisse, maar zonnige Ierland!
Groet, Amber
Deze column verscheen 14 december in Trouw
Share this article
