Solidariteit in verkiezingstijd

Sinds die jaren is de kwaliteit van ons eten aanmerkelijk verbeterd. Minder resten gif en milieu contaminanten, geen echt verdachte E-nummers. De uiterst schadelijke transvetten zijn vervangen. Er zijn veel minder problemen rond dierenwelzijn en eerlijke handel en producten zijn veel uitvoeriger geëtiketteerd. Als je een beetje de moeite neemt krijg je een aardig beeld van het product via info on line of op de verpakking. 

Dat ons voedsel zo verbeterd is,  was nauwelijks meer voorstelbaar tijdens het politiek voedselcafé dat we onlangs organiseerden. Binnen 12 uur na de eerste mailing hadden zich 100 deelnemers aangemeld. Na de tweede mailing moest de rem er op. Je krijgt nu eenmaal niet meer dan een mens of 200 in Nieuwspoort. Politiek gezien bleek er bij bijna alle partijen grote bereidheid ons voedsel gezonder, duurzamer en eerlijker geprijsd te maken. Want dat is het wonderlijke. Het voedsel is beter dan ooit, maar dat zijn de problemen ook. De grachtengordel eet zich blauw aan groente, aan vers en puur natuur. De volkswijken aan snelle, zoete en lege calorieën. Met meer dan een miljoen, meest vermijdbare, diabetes patiënten als gevolg en een absurd grote kloof tussen de sociale klassen in levensverwachting en mate van gezondheid na het 50e levensjaar. 

Kijken we naar het beslag op het ecosysteem, dan zien we dat onze wijze van voedselproductie een veel te grote impact heeft op klimaat en natuur en volstrekt niet circulair is. Ik verwacht dat de tweedeling hier  genuanceerder ligt. Duidelijk is wel dat duurzaam eten vaak duurder is. En dus moeilijker bereikbaar voor een groot deel van de bevolking. 

De politiek zag wel wat in een ministerie van Voedsel om dit soort vraagstukken aan te pakken. Dat lukt immers niet met een beetje voorlichting of wat sporadische acties. De burger is het daarmee eens blijkens het Duurzaamheidskompas, een onderzoek onder 500 consumenten. Een aanzienlijk deel van de ondervraagden is voor een minister van Voedsel. Die moet gezond en duurzaam voedsel vooral goedkoper maken. Nu is iedereen er natuurlijk wel voorstander van dat dingen goedkoper worden. Maar de respondenten uit dit onderzoek vonden specifiek dat de prijs van duurzaam en gezond voedsel omlaag moet en die van de ongezonde varianten omhoog. Zodat het veel breder, voor de gehele burgerij, beschikbaar wordt. En aarde en mensheid beiden kunnen profiteren van beter eten. 

Kijk, dat is toch een mooi stukje onderlinge solidariteit in barre populistische tijden. Zou dat de echte reden zijn voor de immense populariteit van koken en eten. Verbinding door eten, daar waar de traditionele symbolen en instituties weggevallen zijn. Solidariteit dus, een populair politiek thema uit tijden toen ons voedsel nog anoniem en gewoon vervuild was.